บทที่ 11 : การรบ

Abstract

ความอ้างว้างโดดเดี่ยวคือสิ่งที่ผมจงใจทำให้เกิดขึ้นกับตัวเองคือผมจะไม่ไปสุงสิงกับลูกน้องมาก ถึงแม้ว่าผมจะรับรู้เรื่องราวของพวกเขาจากการเล่า แต่ผมก็ไม่เคยเล่าเรื่องส่วนตัวให้ลูกน้องฟัง ผมเก็บเรื่องของผมให้อยู่กับตัวเอง จะทำก็เพียงการเขียนจดหมายส่งไปทางบ้านเท่านั้นที่นี่ผมเป็นเจ้าหน้าที่ของรัฐที่มีอำนาจมากที่สุด เป็นคนไกล่เกลี่ยระหว่างถูกกับผิดที่เกิดขึ้นในฐาน และมีส่วนรับผิดชอบในความเป็นความตายของลูกน้อง แต่ในห้วงเวลาที่อยู่คนเดียวผมก็คิดถึงเพื่อน ๆ ที่เวสต์พอยต์และครอบครัว